Καθώς η εγκυμοσύνη προχωράει και ειδικά τον τελευταίο μήνα, στη σκέψη των γυναικών έρχεται πιο έντονα ο τοκετός. Τα συναισθήματα χαράς και ανυπομονησίας για την επικείμενη γέννηση του παιδιού τους, εναλλάσσονται από συναισθήματα άγχους και φόβου για το αν θα τα καταφέρουν, για το αν θα μπορέσουν να εξωθήσουν και τελικά για το πώς θα αντέξουν τον πόνο.
Γιατί πονάει μια γυναίκα στον τοκετό;
Η επίτοκος σε κάθε συστολή της μήτρας αισθάνεται πόνο περιόδου, πολύ χαμηλά στην κοιλιά της. Όσο πιο ήπια είναι η συστολή, τόσο πιο ήπια είναι και η αίσθηση του πόνου. Όταν η γυναίκα βρίσκεται στην ενεργητική φάση του τοκετού (πολύ έντονες συστολές), τότε η ένταση είναι πολύ μεγάλη. Κάθε συστολή είναι μια ώθηση που δίνει η μήτρα προς το παιδί για να κατέβει. Καθώς κατεβαίνει, το κεφάλι πιέζει τον τράχηλο για να ανοίξει. Με την κάθοδο της κεφαλής του εμβρύου και το άνοιγμα του τραχήλου (διαστολή), επιτυγχάνεται η εξέλιξη του τοκετού. Επομένως, το έργο της μήτρας είναι απαραίτητο για την εξέλιξη του τοκετού.
Ο πόνος γενικότερα είναι αλληλένδετος με μια παθολογική κατάσταση. Ακόμη όμως και σε αυτήν την περίπτωση, έχει θετική έννοια, καθώς είναι το σήμα προειδοποίησης του οργανισμού για κάτι που μας συμβαίνει και πρέπει να ελέγξουμε.
Ο τοκετός είναι μια απόλυτα φυσική διαδικασία και ο πόνος στον τοκετό είναι πραγματικά πολύτιμος. Με τις συστολές η φύση βοηθά τις γυναίκες να βρουν τον δικό τους τρόπο για να διευκολυνθεί το ταξίδι του τοκετού. Ουσιαστικά ο πόνος κάθε συστολής γίνεται οδηγός για την επίτοκο και είναι σημαντικό να έχει την ελευθερία και την επιλογή να βρει ανακούφιση με διάφορους τρόπους. Η επίτοκος έχει ενεργό ρόλο στον τοκετό. Αυτό που χρειάζεται είναι να εμπιστευτεί την φυσική διαδικασία και να πιστέψει ότι έχει την δύναμη και την σοφία να γεννήσει το παιδί της.
Αντίληψη πόνου
Η αντίληψη της έντασης του πόνου φαίνεται ότι σχετίζεται με τον χώρο του τοκετού (μαιευτήριο, σπίτι, κέντρο φυσικού τοκετού), την ελευθερία των κινήσεων, την δυνατότητα χρήσης φυσικών/εναλλακτικών μεθόδων ανακούφισης (π.χ. χρήση νερού, μασάζ, αναπνοή, βελονισμός, ρεφλεξολογία κ.ά.), την συμπεριφορά των επαγγελματιών υγείας (έλλειψη σεβασμού, ενημέρωσης, συναίνεσης), την σταθερή παρουσία μαίας. Γυναίκες που υποχρεούνται να είναι ξαπλωμένες ανάσκελα σε ένα κρεβάτι, χωρίς συναισθηματική στήριξη, χωρίς επιλογή εναλλακτικών μεθόδων ανακούφισης και με έλλειψη ιδιωτικότητας, ενημέρωσης και σεβασμού, βιώνουν τις συστολές πιο έντονα και μάλιστα τις χαρακτηρίζουν αβάσταχτες.
Η υποστήριξη από ομάδες προετοιμασίας κατά την κύηση αλλά και η υποστήριξη από τον σύντροφο και την μαιευτική ομάδα κατά τον τοκετό, είναι απαραίτητοι παράγοντες για την ενδυνάμωση, την ενθάρρυνση, την τόνωση κι ανακούφιση της επιτόκου.
Η επιλογή του φυσικού τοκετού δεν αποτελεί επιλογή για όλες τις γυναίκες. Άλλες γυναίκες βρίσκουν ανακούφιση στην ιδέα της χρήσης της επισκληριδίου αναλγησίας. Κάθε γυναίκα θα σκεφτεί με ποιόν τρόπο θα ένιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια να γεννήσει αλλά και ποιός τρόπος θα βοηθούσε να είναι ο τοκετός μια θετική εμπειρία για αυτήν.
Η επιλογή του φυσικού τοκετού σημαίνει ότι η γυναίκα επιθυμεί να έχει ενεργό ρόλο και να βιώσει ολοκληρωτικά τον τοκετό. Όταν αυτό επιτυγχάνεται, η εμπειρία του τοκετού προσφέρει μια βαθιά ικανοποίηση στην γυναίκα και μαρτυρίες γυναικών δείχνουν ότι μπορεί να αποτελέσει ακόμη και οργασμική εμπειρία!
